GÜLMEYE ve DELİLİĞE DAİR

Belki de karikatürün gelişmesinin en önemli sebebi hedef olarak “güldürmeyi”, silah olarak da mizahı temel alması olmuştur. Çizgi romanın ise böylesi güçlü hedef ve silahları yok gibi. Ya da var ama ülkemiz çizgi romanı bundan haberdar değil. İşte hedef ve silah seçmede bilgilenmenin, olayın özünün anlaşılmasının önemine dair bir başka eser, hem de antik Yunan’dan günümüze:

 

GÜLMEYE ve DELİLİĞE DAİR

 

 

 

 

Hippokrates

Türkçesi: Mehmet Ali Kılıçbay

56 sayfa

 

İRİS Yayınları

Mizah Kültürü 1

1997

 

Kitabın arka kapağı der ki;

Gülmeye ve Deliliğe Dair, delilik ile aklı ayıran çizginin, toplumun genel geçer yargılarının sınırında yer aldığını bilen birisi tarafından yazılmıştır.

Çizginin öteki tarafına geçene deli sıfatını takarak acımak, aslında çoğunluğun kendi varoluş biçimini aklamasından başka bir şey değildir. Ama çizgiyi aşma cesaretini ve bilgeliğini gösterebilen de, ciddiyet sayılanın komiğini ortaya koyabilme özgürlüğünü kazanmaktadır.

Ciddiyet – komiklik, akıl – delilik karşıtlıklarının bir durulan yer sorunu olduğunu bu kitapta daha iyi görebiliriz.