kütüphanelerde çizgi roman

  

Yazarından habersiz aktarılan bir yazı. Acaba o yazıyı yazdığı günden bu

yana değişen bir şeyler olmuş mudur? : )

Ümit Kireççi

 

15/8/2006

http://seneryelkenci.blogcu.com/934654/

kütüphanelerde çizgi roman

“kütüphanelerde çizgi roman rafları oluşturulması konusunda … “

 

selamlar,

aslinda bu turden denemeleri yapmiyor degilim. kutuphanemde yarim raf kadar sayilabilecek bir cizgi roman koleksiyonunu -ki koleksiyondan ziyade toplama bir kac kitap diyebiliriz aslinda- olusturup ilkogretim duzeyindeki cocuklarin okumasini sagladim.

ilk tepki: koleksiyon ufak oldugu icin hemen kapisilip bitti. kitaplar ertesi gun iade edildi. yerine yeni cizgi romanlar odunc alinmaya baslandi. bu cocuklarin arkadaslari da pesi sira kutuphaneye uye olmaya ve cizgi roman okumaya basladilar.

okuyucular genelde erkek cocuklardi. su ‘okumayla arasi iyi olmayan’ diye ifade edilenler.

mudahele: bir gunde sadece tek bir cizgi roman vermeye basladim. o da yaninda yas grubuna gore bir cocuk kitabi almak kaydiyla. kitap iadelerinde okuduklari cocuk kitabinin bir ozeti yada kitapla ilgili bir resim yapmalarini istedim (yuzusicak bir yaklasim olarak bu ozetlerin ve resimlerin cocuk bolumunde asilacagi bilgisini verdim.)

odunc alma sikligi azaldi ama cocuk kitaplarini okuyan cocuklar okuma saatlerinde ogretmenlerinden aferin almaya baslayinca okuyucu artmaya devam etti. once dolap ustleri, raf icleri, kenarlari, kapi arkalari ozetlerle, resimlerle dolmaya basladi 😛 (sonrasinda “onunki asildi da
benimki niye asilmadi” tartismalarina hic girmiyorum.)

ilce halk kutuphanesinde olmama ragmen ozellikle cocuk bolumumuz il halk kutuphanesine gore 1,5-2 kat fazla islemeye basladi (her iki kutuphanede de calismis bir eleman olarak soyluyorum bunu tabii :P)

problem:
1- bazi cocuklar orumcek adam ve askerlerin on planda oldugu bazi cizgi romanlari annelerinin “siddet icerikli” bulmasi nedeniyle bitirmeden iade ettiler. (bu yuzden cizgi romanlarin iclerine -pedagoglarca ve/veya egitimcilerle birlikte- kac yasustu okurun okuyabilecegine iliskin notlar dusulmesi gerektigini anladik. dewey bu konuda yetersiz :P)

2- hala onyargilar var. cocuklar cok istemelerine ragmen babalar ve anneler -ama ozellikle babalar-, ‘resimli kitap almasana oglum/kizim’ yollu iknalarla cocuklari cizgili raflardan uzaklastirabiliyorlar.

sonuc:
bu kucucuk bir kutuphanede, plansiz programsiz -ve de nerdeyse cizgi romansiz- bir calismayla yapilabilmis basit bir calisma. cizgi roman bolumu diyebilmek icin hani soyle doya doya bir dolabinizi cesitli cizgi romanlara ayirabilmelisiniz. halk kutuphanelerinin boyle bir koleksiyonun ederinin altindan kalkabilecegini sanmiyorum (ben kitapcilarda sahaflarda bende mevcut bulundugu halde sirf ucuz diye bir daha aldigim 25-30 kitap ve kutuphanenin kendi koleksiyonuyla bu ise girebilmistim.) boyle bir calisma, en buyuk problemi personelsizlik olan bir kurum icin, hala fazlasiyla luks kaliyor. kutuphaneler 1-2 elemanla yuruyor. binlerce kitap bilgisayar ortamina gecirilmeyi bekliyor. mevcut katalaloglar kullaniciya cevap vermiyor. kutuphaneciligimiz bugun tam anlamiyla dibe vurmus durumda 😦

yetiskin okurlarin cizgi roman okumasi konusuna gelince. uzerine oynanabilecek enteresan bir konu. fakat kitaplarin aksine cizgi romanlarin daha kisa surede okunabilir olmasi koleksiyonlarin ne derece
doyurucu olacagi konusunu getiriyor. 2 tane stephen king sizi iki hafta oyalayabilirken (!) iki cilt dylan dog’u bir haftasonunda rahatca bitirebiliyorsunuz. (ama amaclanan varolan cr okurunu tatmin etmek degil, potansiyel okurlari fisekleyip yeni yeni cr okurlari kazanmak deniliyorsa elbette uzerine dusunulebilir.)

bence: bu konu sadece cizgi roman raflari olusturmakla olmaz. o raflarla ilgilenecek, guncellemeleri takip edecek gonulluler gerekiyor. kutuphanenin her bir bolumu icin boylesine sahiplenen gruplar gerekiyor.

simdilik bu kadar.
sevgiler,
sy
“koleksiyonu yetersiz, binasi yetersiz, parasiz, butcesiz, personelsiz, eseksiz kutuphaneci” … ama asla umut’suz’ degil :)”